20 Temmuz 2010 Salı

gülmüşüz, başlamışız, ağlamışız, bitmişiz..


gel desem hani nerdesin şimdi? gel sarılayım desem, herşeyi unutayım desem? yoksun ve bi süre daha olmayacaksın belki. olmayan bi seni sevmek nasıl bi duygu çoktan öğrendim. sakın sen öğrenme, sakın! katlanamazsın, kıyamam.. üzdün beni ağlattın ama yüzüm güldü yansıtmadım peki sen hiç üzülmedim mi sanıyorsun? herşey geldi geçti benim için öyle mi? geldi de bi türlü geçemiyor onu napıcaz peki? bak hep soru işaretçiklerim war aklımda, yazdıklarımda, konuştuklarımda, sustuklarımda.. hiç bri cewaplanmamış gelen cewaplar da hep yenilerini doğurmuş.. Yada virgülcüklerim war bi türlü cümlemi bitirememişim noktayı koyamamışım. sorup sorup cewap almadan yaşamaya dewam etmişim. korkmuşum ben bildiğin bende şimdi farkediyorum. seni kaybetmekten değil senle olmaktan korkmuşum. kaçmışım senli sensizlikten yada sensiz senlilikten.. yani üzülmekten yalnızlıktan kndimi dinlemekten. ama bak yine kendime kaldım gördün mü? sawaştım, çıldırdım, çözüm aradım, küstüm, barıştım, daldım, çıktım, yarıştım, yenildim, kazandım, kaybettim, hep bişeyler yaptım. bazen hiç bişi yapmayarak bişiler yaptım kndimce.
inat ettim evet inatçıyım. bunu karşılıklı kabullenemedik. alışkanlıklarımızdan wazgeçemedik. çok düşündük çok çaba sarfettik ama bak yine en sonunda geldik sona. sıkıldık belki, belki de doyduk. özledik ama bi tek onu biliyorm. bi gün kimsesiz olsak senle bn kıyamasak bütün sorunlarımızı unutsak. sona biliyoum yine aynı şeyleri yaşamamak elde değil. biz buyuz koptuk bi kere. bzen en yapışmak istedin ben bazen yapışmak istedim ama yapışamadık bi bütün olamadık bi türlü. özledim bak yine söylüorum çok özledim. ama artık öğrendim duygularımla yaşamamayı. gittin sen şimdi uzaklara ya hani yoksun ya yakınımda değilsin her istediğimde göremem seni ya işte ondan. güven yokmuş bi kere bunu anladım. ben fazla güwenmişim sen hiç güwenmemişsin bunu anladım. çok büyütmüşüm gözümde seni hiç hata yapmazsın sanmışım. üstüme yıktıklarını görmemişim herkes sessiz çığlıklar atmış beni üzmeden anlatmak için ama görememişim işte. sewmişim bi kere. sewdiğim kadar da üzülmüşüm..
3 gündür kendimi dinliyorum bu zamana kadar neler yapmışım, neler yapmamışım, hang hatalarımı kabullenmiş hangilerinden kaçmışım. sana hangi hatalarını gösterebilmişim, hangi hakaretlerini kabullenebilmişim. sana nerde yanlış yapmışım, kendime nerde yanlış yapmışım. duyduklarım, duymadıklarım.. konuştukların, konuşmadıkların. konuştuklarım, konuşmadıklarım. hakettiklerim, hiç haketmediklerim. konuşulcak o kadar çok şey war ki aslında ama konuşçak gücümüz, isteğimiz yok yada istesek bile çözülmüyo artık hiç bişi ne benim ne senin inancımız yok. belki çok üzdüm, ama bi o kadar da üzüldüm. kıyamadım hiç o pamuk tenine, güzel ellerine özledim güzel gözlerini sarılıp ım sıkı öpmeni. ama artık yokuz. ne biz warız ne inancımız war. saygımız kaldı sadece, güzel anılarımız.. sewgimiz de war belki öle bi günde bitçek gibi deildi hiç bi yaşadğımız hissettiğimiz ama mantıklı bakınca görüyoruz gerçkleri.
o kadar çok şarkıda sen warsın ki şimdi daha önceden beri hep sen warmışsın gibi. gülerek başladık herşeye mutlulukla, üzülerek bitiriyorum ağlayarak.. o güzel anılarla hatırla beni, o güzel anılarla hatırlıycam seni..